9-4-2016
Ronald en ik zijn 5 jaar samen!
1
Ronald is mijn liefje. Maar het is beter dat ik hem partner noem want we zijn op zoveel fronten bezig samen. Buiten dat hij mijn mantelzorger begeleider en hulp is, werken we ook samen in het platform gehandicapten. Ik ben de voorzitter en hij is de secretaris, de handyman en de kit. D.w.z. kenner integrale toegankelijkheid. Hij heeft zich 'compleet' verdiept in de richtlijnen. Samen stellen we de adviezen op.
Ik hou me bezig met het runnen van de organisatie (besturen organiseren communicatie en het mobiliseren van onze achterban).
Het verwondert mij regelmatig dat het zo goed gaat en vaak vind ik het te mooi om waar te zijn. Ik denk weleens wanneer houdt het op? Maar dat is te negatief. Die gedachte zet ik meteen stop. Want je moet tenslotte de dag plukken zoveel als je kan.
Daarnaast heeft Ronald gelukkig ook een eigen leven als zzp'r klusjesman en bestuurder van de VVE Kikkenstein.
2
Ik heb Ronald leren kennen op een conferentie in juni 2010. Ik woonde ruim een half jaar in Zuidoost en ik was ook ruim een half jaar voorzitter. Mijn collega Carmen Wijngaarde bracht Ronald naar mij toe zodat hij kennis met mij kon maken. Dat was omdat ze had opgevangen dat Ronald zich met toegankelijkheid wilde bezig houden. Later vertelde hij dat hij bedoeld had in zijn buurt ha ha ha uiteindelijk werd het heel Zuidoost door mijn toedoen!
We hadden niet meteen contact maar ik had hem wel opgenomen in mijn mailing en we werden op den duur Facebookvrienden. Door Facebook werd de communicatie steeds meer en we lachten heel wat af. Tot op een dag, 9 april 2011, het was heel mooi weer en ik kwam terug van een conferentie (ja weer!) had helemaal geen zin om thuis te zitten, vroeg ik Ronald op Facebook of hij zin had om mij in Zuidoost rond te leiden. Dat wou hij en toen spraken we af voor het zwembad. We begonnen in het Bijlmerpark en sloten de dag af met een etentje in Meram. Daar kwamen we Amina nog tegen.
Toen ik weer huiswaarts reed, het was al donker, toen pas besefte ik dat ik helemaal niet opgelet had of ik nog genoeg accu stroom had. Dat kwam omdat de scoot steeds langzamer ging. Ik keek naar de meter en schrok hij was bijna leeg!
Dat gaf daarna nog meer hilariteit op facebook met Ronald want hij had een dame alleen in het donker door Zuidoost naar huis laten gaan. Ha ha ha maar hij had het wel aan mij gevraagd maar ik wilde niet want ik voelde me daar niet prettig bij dat hij zou weten waar ik woon.
Wordt vervolgd.
